home
golfnieuws
equipment
travel
  • magazine
  • contact

    Gaat de golfbal te ver?

    27 oktober 2021

    De afstanden die professionele golfers slaan zijn al jaren een hot item. Volgens sommigen zijn de afstanden die de pro’s slaan te gek en is het de hoogste tijd om hier iets aan te doen. De golfbal lijkt het kind van de rekening. Wat gaat er gebeuren en hoe terecht is de kritiek?

    Cijfers: gaat de bal echt verder?

    Dat valt wel mee. Technologische verbeteringen in equipment hebben de afstanden in het verleden flink opgekrikt. Met succes, want elk jaar werd het makkelijker om ver te slaan. De introductie van titanium drivers en graphite shafts in drivers waren echte doorbraken. In 2003 bepaalde de R&A, het regelorgaan dat ook toeziet op equipment, dat enige regulering nodig was. Zo mocht vanaf dat moment de balsnelheid nooit meer dan 1,52 keer de clubsnelheid zijn. ‘Trampoline-effect’ werd daarmee verboden.

    Deze regulering zorgde voor een tijdelijks stop in de snelgroeiende afstanden die pro’s sloegen. Sinds 2003 is van een zeer sterke stijging in afstand op de tour niet echt meer sprake. Kijk maar naar onderstaande tabel die de USGA onlangs publiceerde. Sinds de regulering is er nog een kleine stijgende lijn te zien, maar meer ook niet.

    Wat is dan het probleem?

    De vraag is of er echt een probleem is. Golf wordt wel meer en meer een sport voor krachtpatsers. Succesvolle spelers als Dustin Johnson, Jon Rahm en Rory McIlroy en natuurlijk Bryson DeChambeau slaan de bal buitenproportioneel ver. Deze pro’s hebben door bouw, training en krachttraining het talent ontwikkeld om afstand te genereren. Het overpoweren van banen levert succes op. Meer en meer spelers duiken het krachthok in, waarmee de gemiddelde afstand stijgt.

    DeChambeau baarde vorig jaar opzien door tijdens de lockdown als een gek aan krachttraining te gaan doen. Hij keerde een stuk breder terug en haalde onwerkelijke afstanden. Met succes. DeChambeau presteerde sinds zijn transformatie sterk met twee zeges, waaronder een US Open. De extra afstanden door fitness zeggen alleen niet veel over de voordelen van nieuwe clubs en moderne golfballen.

    Op de website van de PGA Tour staan de driving distance cijfers per speler. Als we focussen op de pro met het hoogste gemiddelde ziet de lijst er sinds 2003 uit als in onderstaande tabel. Als equipment echt zo’n verschil maakt, moeten ook de absolute longhitters extra meters pakken. Dat lijkt mee te vallen. Tussen 2003 en 2017 is de leider in driving distance niet tientallen meters verder gaan slaan.

    Jaar #1 Driving Distance Afstand (yards)
    2020 Bryson DeChambeau 322,1
    2019 Cameron Champ 317,9
    2018 Rory McIlroy 319,7
    2017 Rory McIlroy 317,2
    2016 J.B. Holmes 314,5
    2015 Dustin Johnson 317,7
    2014 Bubba Watson 314,3
    2013 Luke List 306,4
    2012 Bubba Watson 315,5
    2011 J.B. Holmes 318,4
    2010 Robert Garrigus 315,5
    2009 Robert Garrigus 312
    2008 Bubba Watson 315,2
    2007 Bubba Watson 315,2
    2006 Bubba Watson 319,6
    2005 Scott Hend 318,9
    2004 Hank Kuehne 314,4
    2003 Hank Kuehne 321,4

    Uiteraard helpt technologische ontwikkeling mee, maar het is niet de sleutel geweest tot het succes van de longhitters. Een kortere speler als Luke Donald is de afgelopen tien jaar niet meters verder gaan slaan door een andere driver of bal. Hij is fysiek voorbijgestreefd.

    Ver slaan is nog geen keiharde must om succes te hebben op de tour. Al is het voor velen we de sleutel geweest tot uitblinken. Niet voor niets wordt de top-10 van de wereldranglijst gedomineerd door longhitters. Een korter ijzer naar binnen maakt het simpelweg eenvoudiger om greens te raken. Dan maakt het voor velen niet eens uit of de bal in de rough ligt.

    ‘Bifurcation’

    Dit woord zegt je waarschijnlijk helemaal niets. Toch wordt het op de tour steeds vaker gebruikt. ‘Bifurcation’ houdt in dat de bal van de professionals wordt aangepast, maar die van de gewone golfer hetzelfde blijft. De pro’s gaan een stukje korter slaan terwijl de amateur gewoon kan genieten van zijn ‘verre’ drives. Onlangs liet Woods zich nog positief uit over een speciale bal voor de pro’s.

    Is bifurcation een goed idee?

    Over bifurcation wordt verschillend gedacht. Naast Woods is ook Jack Nicklaus voorstander van het terugdringen van de afstand die de golfbal aflegt. Natuurlijk is het niet leuk als de pro’s bunkers en waterhindernissen zonder problemen omzeilen, enkel omdat ze ver kunnen slaan. Het alsmaar verlengen van banen haalt de charme ook van het spel af. Wat dat betreft zou een speciale bal voor de pro’s prima zijn.

    Aan de andere kant is het mooie van golf dat iedereen met dezelfde spullen kan spelen. Daarmee kunnen wij amateurs ons echt meten met de allerbesten die uitblinken in onze sport. Bifurcation haalt deze charme weg. Veel mensen kijken daarnaast juist naar golf omdát een Dustin Johnson drives van 330 meter kan produceren.

    Goed course design kan al een wereld van verschil maken. Bij US Opens wordt de rough vaak zo hoog gemaakt dat recht slaan belangrijker wordt dan ver slaan. Het resultaat was jarenlang een winnende score die boven par lag. De laatste twee jaar was de USGA soepeler bij het prepareren van de US Open-banen en de scores doken omlaag. Door de rough hoger te laten staan of een extra bunker op driveafstand van de professionals kan menig tourbaan al lastiger maken, zonder dat de bal anders wordt.

    Laatste Video

    Meer Video's

    Beleef de laatste ronde van Scottie Scheffler nog een keer!

    Advertentie